ฟ้ า ยั ง มี ที่ ว่ า ง ใ ห้ เ ธ อ ว า ด
ธรรมชาติยังบรรเลงบทเพลงหวาน
มีเรื่องราวที่เอื้อให้ใจเบิกบาน
ฟังสิลมขานเพรียกเรียกชื่อเธอ
เดินออกมาสิคนเศร้า กล้าก้าวย่าง
ฟากฟ้ากว้าง แรรุ้งฝัน ปันเสมอ
ฝันให้ไกล ปลายรุ้งโพ้น ค้นให้เจอ
อย่าเพียงเพ้อฝันเปลี่ยว อย่างเดียวดาย
สิ้นฤดูบุปผาย่อมราร่วง มัวแต่ห่วง
ประเดี๋ยวหอม ก็ห่างหาย
เกิดเป็นคนต้องกล้า กู่ท้าทาย
ฝืนชะตา หาความหมาย ให้กับมัน
เช็ดน้ำตาเถิดคนเหงา อย่าเศร้าสร้อย
รักจะคอยเคียงข้าง ร่วมทางฝัน
ดู สิ.. ม ว ล บุ ป ผ า ล ด า วั ล ย์
มี ม า ก พ อ แบ่ ง ปั น ค น ทุ ก ค น
พิ บู ล ศั ก ดิ์ ล ะ ค ร พ ล ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์
บทกวีชุด ปลอบโยนดวงใจ ขาดตลาดไปนานแล้ว ตอนนี้ จะกลับมาพิมพ์ใหม่ ในรูปแบบดิจิตอล New Normal ทีละกลอน ทีละกาพย์ ที่ละภาพ ทีละพจน์ เฉพาะแฟนพันธ์แท้ ของกวีเท่านั้น ดีไหม ดีไหม…(ขอความเห็น)
