เจริญ มาบุตร ( Charoen Marboot) รับราชการตำแหน่งจิตกรประจำกรมศิลปากร หรือ Fine Arts Department ยามว่างจากทำงานประจำ เขาคือศิลปินที่ทำประโยชน์อย่างมหาศาลให้กับสาธารณชน ทำงานศิลปะเพื่อการกุศลหลายโครงการ เช่น งานออกแบบเหรียญพระเจ้าพ้นทุกข์ สามารถหารายได้เป็นงบประมาณในการจัดซื้ออุปกรณ์แพทย์ให้กับโรงพบาบาลอำเภอแม่ใจและโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล, งานออกแบบเหรียญพระเจ้าตนหลวงร่วมกับอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์(ศิลปินแห่งชาติ) สามารถหารายได้เป็นงบประมาณจำนวนมากเพื่อจัดซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์และปรับปรุงอาคารของโรงพยาบาลพะเยา เจริญ มาบุตร ให้คำนิยามผลงานศิลปะของตนเองว่า ผลงานศิลปะของเขาถูกสร้างขึ้นเพื่อประโยชน์สาธารณะ
วัยเยาว์ของศิลปินพะเยา ประเทศไทย
ผมชอบเรียนศิลปะตั้งแต่วัยเด็กตอนเรียนชั้นประถมศึกษา โรงเรียนบ้านป่าแฝกเหนือ ตำบลป่าแฝก อำเภอแม่ใจ จังหวัดพะเยา เมื่อเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นก็เริ่มวาดภาพส่งประกวด ได้รับรางวัลอันดับหนึ่งจังหวัดพะเยา ได้เป็นตัวแทนไปประกวดและได้รับรางวัลอันดับสองของภาคเหนือ ตอนนั้นมีความฝันชัดเจนว่าอยากเรียนศิลปะ แต่คุณแม่เป็นห่วงเพราะเรายังเด็กและมองไม่เห็นว่าจะเป็นอาชีพที่มั่นคงได้ เรียกว่ากลัวลูกไส้แห้งอดตาย (หัวเราะ) ผมก็รั้นบอกกับแม่ว่าถ้าไม่ให้เรียนก็จะไม่เรียนหนังสือต่อแล้ว จากนั้นผมเข้าสู่เส้นทางการเรียนศิลปะอย่างจริงจัง เริ่มเรียนศิลปะระดับ ปวช.ที่วิทยาลัยอาชีวะศึกษาจังหวัดเชียงราย แล้วไปต่อที่วิทยาลัยเพาะช่างกรุงเทพ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลคลองหก
“ผมทำงานศิลปะส่งอาจารย์ทุกชิ้นด้วยความตั้งใจเพราะเมื่อผมนำผลงานส่งอาจารย์แล้วต้องนำผลงานชิ้นนั้นๆไปเสนอขายให้กับแกลเลอรี่เพื่อเป็นทุนการศึกษาให้ตนเอง”
เมื่อมีเวลาว่างผมทำงานศิลปะชิ้นใหญ่ๆส่งประกวด เพื่อรู้จักกับกลุ่มคนซึ่งทำงานศิลปะเหมือนกัน จากนั้นเรียนต่อมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคัลธัญบุรี เรียนจบปริญญาตรีเกียรตินิยม ผมทำงานศิลปะหลายอย่าง วาดภาพ ขายภาพ วาดรูปตามวัดวาอาราม ทำงานเป็นศิลปินอิสระอยู่ประมาณ 4 ปี กรมศิลป์ประกาศรับสมัครข้าราชการตำแหน่งจิตกร ผมสมัครสอบและสอบคัดเลือกได้อันดับหนึ่งเมื่อ พ.ศ.2544
เวลาของศิลปะคือเวลาว่างจากงานราชการ
ปัจจุบันผมรับราชการ ทำงานอยู่กรมศิลป์ ปฏิบัติหน้าที่ราชการตามหน้าที่ หลังเลิกงานก็จะวาดภาพ ทำงานปฏิมากรรม เมื่อครบปีก็จะรวบรวมผลงานศิลปะของตนเองจัดแสดงยังหอศิลป์ และทำงานเขียนหนังสือตำราศิลปะสอนวาดภาพ ส่วนงานรับราชการก็จะทำงานเกี่ยวกับศิลปะสาธารณะ ทำงานราชพิธี เช่น การก่อสร้างพระเมรุมาศ การทำงานในกรมศิลป์ส่งผลต่อมุมมองต่องานศิลปะ เรามีโอกาสมองเห็นงานศิลปะชิ้นใหญ่ การทำงานเป็นศิลปินวาดภาพทำให้เรามองงานศิลปะมิติเดียว แต่การอยู่ในกรมศิลป์มีหลายมิติ เราสามารถมองศิลปะ เป็นมรดกทางวัฒนธรรมและถือว่าเป็นสินค้าของประเทศ ผลงานศิลปะสามารถทำประโยชน์เชิงการท่องเที่ยว ศิลปะสามารถปรุงแต่งให้เกิดการพัฒนาเป็นลูกโซ่ต่อสังคมได้
การทำงานศิลปะกับกรมศิลป์ กับการทำงานศิลปะสาธารณะที่จังหวัดพะเยามีความแตกต่างกัน การทำงานกับกรมศิลป์ทุกอย่างครบถ้วน ข้าราชการทำงานโดยมีคำสั่งจากเบื้องบน ข้าราชการเป็นผู้ปฏิบัติงาน เรื่องงบประมาณ การประสานงานแทบไม่มีปัญหา แต่งานของกรมศิลป์ส่วนใหญ่เป็นงานเกี่ยวเนื่องกับผู้คนจำนวนมาก เราต้องทำงานตามรูปแบบอันถูกวางกรอบไว้ ต้องสลายความเป็นตัวตนของตนเองให้มากที่สุด เหลือแต่ฝีมือกับองค์ความรู้และสิ่งที่เรามองว่ามันเป็นเรื่องดีงาม
ผมวางแผนสำหรับการเกษียณอายุราชการ วางแผนการใช้ชีวิตตอนอายุมากอยากกลับมาอยู่บ้านเกิด ผมเริ่มปรับที่สวนลำไยของตนเองให้กลายเป็นสตูดิโอเพื่อทำงานศิลปะและเตรียมสถานที่เพื่อสร้างหอศิลป์เพื่อรวบรวมผลงานของตนเองไว้แสดง ต่อมาจังหวัดพะเยาทำโครงการเปิดบ้านศิลปินเมืองพะเยา หน่วยงานราชการมาเยี่ยมชมผลงานศิลปะที่บ้าน ผมถูกคัดเลือกให้เป็นศิลปินของจังหวัดพะเยาและได้รับเกียรติเปิดบ้านศิลปินเมืองพะเยาเป็นหลังแรก หลังจากนั้นผมทำศาลาสตูดิโอให้กลายเป็นแหล่งเรียนรู้สำหรับเด็กและชุมชน ผมมองว่าคนเรียนศิลปะสามารถทำงานด้านอื่นได้ ศิลปะเกื้อหนุนกับงานด้านอื่น ผมพยายามให้มุมมองกับเด็ก ให้เขาสร้างจินตนาการของตนเอง ผมทำกิจกรรมกับเด็กนักเรียน เวลาผมขายผลงานศิลปะของผมได้ก็มักเก็บเงินส่วนหนึ่งไว้ทำกิจกรรมกับเด็กนักเรียน เลี้ยงข้าว เลี้ยงขนม มอบทุนการศึกษาเป็นประจำทุกปีที่หอศิลป์ ความคิดของผมเริ่มกลายเป็นประโยชน์สาธารณะมากขึ้น
ผลงานศิลปะเพื่อประโยชน์สาธารณะ
หน่วยงานราชการเข้ามาติตต่อ ขอความอนุเคราะห์ทำโครงการวิ่งกุศลเพื่อซื้ออุปกรณ์การแพทย์ ผมเริ่มออกแบบเสื้อ ออกแบบเหรียญพระเจ้าพ้นทุกข์เพื่อให้คนทั่วไปบูชา เริ่มตั้งแต่วางแผนการตลาด ช่วยผลักดันจนเหรียญพุทธศิลป์ถูกบูชาจนหมด และได้รับเงินงบประมาณเพื่อซื้ออุปกรณ์การแพทย์แจกจ่ายตามโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล และ โรงพยาบาลแม่ใจ ส่วนวัดก็ได้รับเงินงบประมาณเพื่อบูรณะหลังคาพระอุโบสถ มันเป็นประโยชน์จากงานศิลปะในวงกว้าง ทำให้คนเข้าถึงงานศิลปะและสามารถช่วยหน่วยงานรัฐได้
จากนั้น ผมได้รับการติดต่อจากโรงพยาบาลประจำจังหวัดพะเยาว่าต้องการความช่วยเหลือเรื่องงบประมาณจัดซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์และปรับปรุงอาคารโรงพยาบาล และให้ผมติดต่ออาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ผมนำคณะแพทย์เข้าพบกับอาจารย์เฉลิมชัย กลายเป็นที่มาของการสร้างเหรียญพระเจ้าตนหลวงรุ่น 102 ปี ซึ่งมียอดจองเช่าบูชาได้เงินงบประมาณให้โรงพยาบาลตามเป้าหมาย ส่วนวัดก็รับงบประมาณสำหรับการบูรณะวัด ผมคิดว่ามันเป็นผลประโยชน์จากงานศิลปะ สำหรับผมถ้าวาดรูปหาเงินอย่างเดียวก็เป็นเพียงประโยชน์ส่วนตน
เรื่อง/ภาพ ร.ต.อ.ทรงวุฒิ จันธิมา ( กระจอกชัย )
