๐-เริ่มต้นแต่เช้า
ชายชรานักตัดต้นไม้ป่ายปีนขึ้นสู่คาคบ
วางแผนผูกเชือกยึดโยง
ขณะที่ฉันก็เริ่มต้นขึ้นเส้นเป็นโครงสร้างภาพวาด
ต่างคนต่างมองเห็นสิ่งที่ตนกำลังทำเด่นชัดในมโนภาพ
แต่งานตัดต้นไม้นั้นเหนื่อยกว่าและอันตรายมากกว่า
ด้วยโครงสร้างของแต่ละต้นไม้นั้นแตกต่างกัน
หากพลาดพลั้งตกลงมาก็จบเห่
พายุฤดูร้อนปีนี้รุนแรงเหลือเกิน
ต้นไม้รายรอบบ้านพักจึงถูกตัดโค่นและลิดรอนกิ่ง
ความชำนาญทำให้กิ่งไม้ที่ถูกตัดไม่ตกลงหลังคา
แม้เครื่องมือมีเพียงขดเชือก มีด และขวาน
ท่ามกลางฝูงนกบินโฉบมาด่าทอเป็นระยะๆ
เพราะต้นไม้เหล่านั้นคือรวงรังของพวกมัน
ขณะที่ชายชราก็ตะโกนตอบโต้จากเรือนยอดสูง
ในทำนองว่าให้ไปด่าไอ้คนที่จ้างกูมาตัดสิโว้ย
ไอ้คนที่นั่งก้มหน้างุดอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือหน้าบ้านนั่น
พลางคิดไปถึงลูกติดเมียทั้งสิบสองคนของแก
สิบสี่ปากที่หิวโหยอยู่ตลอดเวลาทำให้แกไม่สามารถหยุดพักเหมือนคนในวัยเดียวกัน
เสียงไม้หล่นกระทบพื้นสะท้านสะเทือนหัวใจของชายนั่งวาดรูป
เช่นเดียวกับแมวที่เร้นไปหลบซ่อนในซอกมุมไหนสักแห่ง
เสียงเพลงภาษามอญแว่วมาจากที่สูง
ฟังเหมือนว่ารื่นเริง
แต่ทว่ากลับให้ความรู้สึกหม่นเศร้า…
