พิบูลศักดิ์ ละครพล ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ พ.ศ.2560 อายุวัย 70 ปี บนเส้นทางชีวิตศิลปินได้รับอิทธิพลจากงานวรรณกรรมมาแต่ครั้งเยาว์วัย ยามเติบโตความคิดทางศิลปะแสดงออกผ่านศิลปะหลายแขนง งานอักษรเขียนหนังสือนิยาย เรื่องสั้น บทกวี งานดนตรีมีผลงานบทประพันธ์เพลงให้ศิลปินขับร้อง งานโฆษณาหลายชิ้นยังเป็นที่จดจำ ปัจจุบัน ภาพวาดห้วงชีวิตยามอาทิตย์อัสดงยังคงงดงาม ปลายพู่กันสีน้ำของศิลปินแห่งชาติยังเคลื่อนไหว กระแสความคิดศิลปินยังคงทรงพลัง วัยเยาว์ศิลปินแห่งชาติ ผมมีความผูกพันกับเมืองพะเยาเพราะเมื่อครั้งยังเด็กเคยเดินทางมากับคุณยาย มาไหว้สาพระเจ้าตนหลวงตามประเพณี ตอนนั้นนอนที่วัดพระเจ้าตนหลวงมองเห็นกว๊านพะเยายังสวย มีรถเล็กเพียงไม่กี่คันที่เดินทางจากแม่ใจมาเมืองพะเยา คุณยายผมเล่าว่า คุณยายเป็นคนเชื้อสายไทยลื้อชาวลำพูน อพยพย้ายถิ่นฐานมาเพราะเจ้าหลวงเมืองลำพูนส่งคนมาสอดส่องดูสาวงามเพื่อเอาไปเป็นเมีย...

น้อยคนนักจะรู้จักตัวตนของ “เกื้อพงษ์ ชัยดรุณ” นักวิชาการอิสระวัย 63 ปี ใช้ชีวิตอย่างสมถะ ชอบเดินทางสำรวจแหล่งโบราณสถานในจังหวัดพะเยา เวลา 35 ปี ของการศึกษาค้นคว้าประวัติศาสตร์โบราณคดีท้องถิ่น การค้นพบหลักศิลาจารึกโบราณเป็นงานที่เขาสนใจและทุ่มเทจิตวิญญาณให้กับการอ่านการแปล ส่งผลต่อบทความวิชาการด้านประวัติศาสตร์เมืองพะเยาให้เป็นที่ยอมรับอย่างแพร่หลาย งานเขียนบทความทางวิชาการได้รับการตีพิมพ์เป็นหนังสือเผยแพร่จำนวนกว่า 30 เล่ม บทความทางวิชาการถูกอ้างอิงและจัดทำเป็นแผนพัฒนาจังหวัดพะเยา ศึกษาประวัติศาสตร์ผ่านศิลาจารึก   ผมเรียนจบรัฐศาสตร์ ภายหลังกลับมาทำงานที่บ้านเกิดจังหวัดพะเยา มีเหตุบังเอิญหรือธรรมจัดสรร...

“สหกรณ์โคขุนดอกคำใต้” คือก้าวกระโดดแห่งวงการโคเนื้อจังหวัดพะเยา เป็นการเปลี่ยนวิถีการเลี้ยงโคเนื้อ จากเลี้ยงโคเดินตามกลางทุ่งหญ้าสู่การเลี้ยงโคขุนใช้พื้นที่น้อย มีการใช้นวัตกรรมจากการศึกษาวิจัยที่ทำร่วมกับมหาวิทยาลัยเพื่อพัฒนา ตั้งแต่สายพันธุ์โคเนื้อ อาหารโคเนื้อไขมันแทรก กระบวนการแปรรูปในห้องแช่เย็น สามารถผลิตเนื้อโคขุนคุณภาพส่งให้กับตลาดเนื้อโคระดับพรีเมี่ยม โดยนายมานิต อินต๊ะสาร ผู้จัดการสหกรณ์โคขุนดอกคำใต้ บอกว่า ตลาดเนื้อโคขุนจะสดใสหลังพ้นวิกฤติโควิท วิวัฒนาการของโคขุนดอกคำใต้ ผมรับมรดกของพ่อเป็นโคเนื้อ 30 ตัว เริ่มเลี้ยงโคเนื้อกลางทุ่งนาเหมือนบรรพบุรุษ ทุกปีก็พบปัญหาช่วงฤดูฝน ฤดูเพาะปลูกข้าวไม่มีพื้นที่สำหรับการเลี้ยงสัตว์ เกษตรกรต้องอพยพโคขึ้นภูเขา เลี้ยงกันตามมีตามเกิด โคนอนใต้ร่มไม้ ริ้นเหลือบไรแมลงกัดต่อย...

สายฝนโปรยสู่ผืนป่าต้นน้ำอำเภอแม่ใจ ไหลรินสู่ลำห้วยป่ากล้วยสายน้ำที่หล่อเลี้ยงผืนดินทำกินของเกษตรกรมานานกว่า 50 ปี โดยก่อนนั้น พ่ออุ้ยจันทร์ ภาชนนท์ นำต้นลิ้นจี่จำนวน 12 ต้น ทดลองปลูกบนพื้นที่ลุ่มน้ำแห่งนี้ได้ผลลิ้นจี่คุณภาพเป็นที่พึงใจ เกษตรกรหลายครอบครัวจึงเริ่มหันมาปลูกลิ้นจี่ป้อนสู่ตลาดจนเป็นที่เลื่องลือ นายยอดชัย มะโนใจ ประธานกลุ่มอนุรักษ์ผลิตลิ้นจี่คุณภาพห้วยป่ากล้วย เล่าว่า ลิ้นจี่ในพื้นที่ลุ่มน้ำห้วยป่ากล้วยมีเรื่องราวเล่าขานมากมาย โดยภายวันที่ 27 เมษายน 2564 เป็นวันครบกำหนดเก็บเกี่ยว ผลลิ้นจี่ปลอดสารเคมีจะเติบโตเต็มที่และจะถูกเก็บเกี่ยวเพื่อจัดส่งให้กับผู้บริโภคทั่วประเทศ ต้นกำเนิดลิ้นจี่แม่ใจ        “กลุ่มอนุรักษ์ลิ้นจี่ห้วยป่ากล้วย”...

ดร.เฉลิมชัย ศรีอ่อน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ พร้อมด้วย ร้อยเอก ธรรมนัส พรหมเผ่า รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ นางสาวมนัญญา ไทยเศรษฐ์ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และนายประภัตร โพธสุธน รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ร่วมคณะรัฐมนตรีถ่ายภาพหมู่ โดยมี พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี นำคณะในการถ่ายภาพ ณ บริเวณสนามหญ้าหน้าตึกไทยคู่ฟ้า ทำเนียบรัฐบาล...

ศูนย์การค้า ท็อปส์ พลาซ่า พะเยา เชิญชวนน้องๆ หนูๆ ในจังหวัดภาคเหนือเข้าร่วมการประกวด”หนูน้อยเทพีสงกรานต์“ เด็กไทยยุคใหม่ สดใสสงกรานต์ ประกวดในรุ่นอายุระหว่าง 5-12 ปี เพื่อชิงรางวัล และเงินสด รวมมูลค่ากว่า 12,000 บาท  ประกวดในวันอาทิตย์ ที่ 11 เมษายน 2564  สามารถสมัครได้ตั้งแต่วันนี้ -...

ความนิยมรับประทานเนื้อโคมีมายาวนาน ด้วยคนไทยใช้เนื้อโคประกอบอาหารหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็น ลาบขม ต้มอ่อม จิ้นนึ่ง ลิ้นย่าง เรียกว่าวัฒนธรรมการรับประทานแบบ “เนื้ออุ่น” หรือการใช้เนื้อสดประกอบอาหาร ส่วนวัฒนธรรมการรับประทานแบบ “เนื้อเย็น” คือวัฒนธรรมยุโรปซึ่งเนื้อโคจากโรงเชือดต้องแช่แข็งประมาณ 10-14 วัน เพื่อให้เนื้อมีจุลินทรีย์ย่อยทำให้เนื้อแช่เย็นนุ่ม แต่คนไทยจำนวนน้อยคนนักจะทราบว่า เนื้อโคที่รับประทานกันส่วนหนึ่งมาจากโคปลดระวางซึ่งเดินทางไกลจากอินเดียและปากีสถาน โคจากอินเดียและปากีสถาน วัฒนธรรมชาวอินเดีย เคารพโคผู้เป็นพาหนะของพระผู้เป็นเจ้า ชาวอินเดียส่วนใหญ่ไม่ฆ่าและรับประทานเนื้อโค โดย พ.ศ. 2519...

“ทรัพย์จำนงค์ฟาร์ม” เป็นอาณาจักรฟาร์มโคเนื้อใหญ่ที่สุดของจังหวัดพะเยา เจ้าของฟาร์มชื่อจำนงค์ มาคำ ชายผิวดำแดงรูปร่างเล็กสันทัด คนในวงการโคเนื้อระดับประเทศรู้จักกันในนาม “นายฮ้อยเมืองเหนือ” 30 ปีบนเส้นทางการค้าขายโคเนื้อ จากพ่อค้าระดับตำบลสู่การค้าขายโคเนื้อระหว่างประเทศ ที่ดินผืนเล็กบริเวณตำบลแม่ปืม อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา เติบโตเป็นอาณาจักรฟาร์มโคเนื้อครบวงจรบนผืนดินหลายร้อยไร่ ความคิด ความเห็นและทัศนะอันมีต่อวงการค้าโคเนื้อประเทศไทย จึงแหลมคม แม่นยำ ตรงต่อความเป็นจริง สายพันธุ์โคบาลพะเยา ผมเกิดมาตระกูลของคนเลี้ยงโค ตอนอยู่โรงเรียนเห็นพ่อต้อนโคก็วิ่งออกจากโรงเรียนไปช่วยพ่อ เรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 อ่านออกเขียนได้พอทำบัญชีเป็น เติบโตเป็นหนุ่มเริ่มค้าขายโคเนื้อ...