ทนุถนอมวรกายบำรุงวรหฤทัยจงดี เพื่อนเอย ดิน น้ำ ฟ้า อากาศวิปริตวิปลาสเลวร้ายระกำยุติธรรม์สิ้นแม้ศีลธรรมทุรยุคระยำตำบอนรู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดีขุดสันดานขูดสันดอนตัวรอดใจรอดก่อนหัวถึงหมอนหลับลงไหมก่อนนอนทบทวนว่าวันผ่านมาทำสิ่งใดพรุ่งนี้จะทำอะไรให้เป็นคุณบุญบันดาลประเสริฐเกิดกุศลประโยชน์ตน ประโยชน์ท่านประโยชน์โลก 3 ประการข้อหนึ่งพึงพ้นผ่านอย่าแผ้วพานซึ่งโรคภัยเช้านี้ฉันฉะนี้เช้าเธอนั้นเล่าไฉนกินแล้วจะทำไรส่วนฉันนั้นตั้งใจสายวาดรูปสักรูปพอบ่ายบ่ายจะไปเยี่ยมเด็กเพื่อนตัวเล็กที่คอยรอชวนเล่นระบายสีต่อใต้ร่มไม้ชายชลา 18 มี.ค.2567