สายน้ำใสสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้า
โชคดีที่ค้นหาและมองเห็น
ทนบุกป่าฝ่าข้ามความลำเค็ญ
ก็เพียงเพื่อมาเดินเล่นริมแม่น้ำ
มีเท่านี้แหละชีวิตคิดอะไร
ชุบจิตใจอันร้อนรุ่มพอชุ่มฉ่ำ
หวังสิ่งใดไม่พะวงลงมือทำ
ดีกว่าเฝ้าเพ้อพร่ำตามคำใคร
หัวเราะเยาะชีวิตบ้างนิดหน่อย
ฝันน้อยน้อย พอหวามหวาม
ตามคว้าได้
จะคิดอ่านสานสร้างกันอย่างไร
เมื่อสันติสุขข้างในยังไม่มี
สายน้ำใสสงบนิ่งอยู่ตรงหน้า
สายชีวาฤาหวั่นไหวในวิถี
้เหนื่อยว่าย ก็เอนหลัง บนฝั่งนี้
ให้หัวใจสบายดีเถอะชีวิต
คัดจากบทเพลง “เมฆฟ้าคราม” 2537