วันนี้เราใช้รถตู้เดินทางจากด่านชายแดนบ่อแก้ว ไปยังด่านบ่อเตน ชายแดนจีน ใช้เวลาเดินทางจาก 09.11 น.ถึงที่หมาย 15.30 น. คือ 6 ชั่วโมงกว่าแบบต้องลุ้นในระยะก่อนเข้าเส้นชัย
คือทางช่วงแรกมันก็ดี 4 ชม.ถึงปากทางหลวงน้ำทา แต่ช่วงสุดท้ายมันย่ำแย่ ถนนเละ จากน้ำท่วมโคลนถล่มยาว ยิ่งช่วงนาเตยไปบ่อเตนมันเละมาก ขนาดผ่านเวลามาร่วมเดือนยังฟื้นฟูไม่เสร็จรถติดยาว รถบรรทุกใหญ่ทั้งนั้น R3A นะครับ
ลาวเหนือแสดงอาการด้านไม่พึงประสงค์ของการถูกพัฒนา ในช่วง 2 ทศวรรษ ออกมาแบบพิบัติภัย ดินถล่ม บาดแผลของภูผาเป็นริ้วรอยแดง ซากน้ำซากไม้ บ้านริมทางถูกกวาดลงเป็นหลังๆ หนักมาก แต่ข่าวออกไปสู่โลกภายนอกน้อย
บ่อเตนเป็นเมืองชายแดนเหนือสุด คู่กับบ่อหานของจีน แต่สภาพเมืองต่างกันสุดกู่ พอข้ามมาเขตจีน นี่คือเมืองที่น่ารักมีชีวิตชีวา คนออกมาดื่มกิน รื่นรมย์ยามราตรี ต่างจากอารมณ์รถติดเครื่องจักรหนักฝุ่นร้อนของฝั่งลาว
รอบนี้คุณะเรามากัน 14 คน จูงจักรยานเข้าด่านแบบสบายๆ เวลคั่มมาก ไม่เหมือนตอนไปไหหลำ ตม.ดุเหมือนหมา ราวกับเราเป็นพวกหลบหนีเข้าเมืองไปหางานทำ แต่ด่านบ่อเต็น เห็นนักท่องเที่ยวอาวุโสโอเคชาวไทยจูงจักรยาน รีบเปิดแถวพิเศษรับ สแตมป์ปั้บๆ เสร็จ
โรงแรมดี ราคาดี โรมมิ่งดี อาหารอร่อย เบียร์5หยวน ปิ้งย่างหมาล่ารสพอประมาณ ไม่ดุเผ็ดแบบไร้รสนิยม
นับว่าโชคดีที่ได้มานอนฝั่งนี้ เป็นบ่อหานที่คาดไม่ถึงว่าดีน่ารักเกินคาดหมาย จีนพัฒนาเมืองเล็กเมืองน้อย ถนนแบบบูเลอวาร์ด มีต้นไม้ มีทางเท้าใหญ่ ลาดฟุตบาทคนพิการยูนิเวอร์แซลดีไซด์ ทำไมเชียงใหม่ทำสี่แยกรินคำแยกเมญ่าเป็นแบบนี้ไม่ได้วะ
พรุ่งนี้จะปั่นไปนอนเมืองล่า
โลกทุกวันนี้ ไอ…
รู้กันอยู่ว่าปั…